Persoonlijke groei

In mijn allereerste blog ga ik schrijven over persoonlijke groei. Mensen die mij kennen weten dat ik al jaren voor dezelfde organisatie werk in dezelfde functie. Het is dan ook niet heel verrassend, niet zo uitdagend meer. Hoewel ik graag persoonlijk groei, streef naar nieuwe uitdagingen en avonturen, zal ik om dat te bereiken ook iets moeten veranderen. Als ik kijk naar mijn huidige situatie heb ik meerdere malen aangegeven verandering te willen, echter is hier nooit wat mee gedaan. Wat kan je dan het beste doen? Tevreden zijn met een vast contract of op zoek naar een nieuwe uitdaging? Juist ja, solliciteren met die hap! Heb door de jaren heen wel gesolliciteerd, maar dan niet vol overgave. Dit moest ikzelf dan ook veranderen. Ben dan ook fanatieker aan het solliciteren en heb de innerlijke vacature strijder in mij gevonden. Dit is een simpel voorbeeld, maar daar zijn er natuurlijk vele van.

Het valt mij op dat mensen over het algemeen gewoonte dieren zijn. Tevreden met hun baan of tevreden met de positie die zij hebben in het leven. Dat allemaal, omdat zij een vast contract hebben, vaste relatie of in dezelfde buurt wonen sinds hun jeugd. Het maakt ons eigenlijk heel voorspelbaar en veilig. Er zullen maar weinig mensen zij die deze patronen willen doorbreken, wat ik wel kan begrijpen. Verandering is lastig en soms zelfs risicovol. Net als dat als je op iemand afstapt en een blauwtje loopt, helemaal niet leuk natuurlijk. Echter zullen oude gewoontes nooit nieuwe deuren openen. Tot dit inzicht ben ik dan ook gekomen. Lastig in een tijd ook, waarbij iedereen het gevoel heeft alsof ze onder een vergrootglas leven. Het lijkt dan ook of iedereen een mening heeft over hoe je leven eruit moet zien en alsof het heel normaal is dat je elk jaar naar Ibiza gaat, de Maldiven of een andere luxe bestemming. Als ik kijk naar mezelf ben ik helemaal niet iemand die voldoet aan de standaard maatstaaf van de maatschappij of het gemiddelde instagram profiel. Ik denk heel nuchter, woon thuis en maak geen carrière, maar zit juist met een diploma dat haast onbruikbaar is. Rij geen Volvo, maar een kleine Japanse auto. Niet echt een weerspiegeling van 'the dutch dream' of Hollands welvaren. Toch heb ik hier vrede mee. Ik heb in de loop van de jaren geleerd dat spullen jou als mens niet bepalen. En dat intellectuele diepzinnige gesprekken meer waarde toevoegen aan je kennis en wereldbeeld, dan een dikke Audi voor de deur. Niet dat die niet mooi is! Maar spullen bevorderen niet jou groei als mens, kennis wel. Maak af en toe een praatje met de buurvrouw, stagiaire, iemand bij de bushalte of iemand in de sportschool. Dalai Lama said it best 'When you talk, you are only repeating what you already know. But if you listen, you may learn something new'. Xoxo